โรคลูปัสโรคภูมิต้านตนเองอาจถูกกระตุ้นโดยกระบวนการที่มีข้อบกพร่องในการพัฒนาเซลล์เม็ดเลือดแดง การค้นพบนี้อาจนำไปสู่วิธีการใหม่ในการจำแนกและรักษาผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้ ในผู้ป่วยโรคลูปัสจำนวนหนึ่ง เซลล์เม็ดเลือดแดงที่โตเต็มที่ล้มเหลวในการกำจัดไมโตคอนเดรีย ซึ่งเป็นเครื่องปฏิกรณ์โมเลกุลขนาดเล็กที่ช่วยเปลี่ยนออกซิเจนเป็นพลังงานเคมีในเซลล์ส่วนใหญ่

แต่ปกติจะถูกแยกออกจากเซลล์เม็ดเลือดแดง การเก็บรักษาไมโตคอนเดรียที่ผิดปกตินี้สามารถกระตุ้นกิจกรรมภูมิคุ้มกันที่ไม่เหมาะสมและเป็นอันตรายซึ่งเป็นลักษณะของโรค ผลการวิจัยของเราสนับสนุนว่าเซลล์เม็ดเลือดแดงสามารถมีบทบาทสำคัญในการกระตุ้นการอักเสบในกลุ่มย่อยของผู้ป่วยโรคลูปัส โรคลูปัส หรือที่เรียกว่า systemic lupus erythematosus เป็นโรคเรื้อรังที่มีการโจมตีเป็นระยะๆ และบางครั้งทำให้ร่างกายอ่อนแอโดยระบบภูมิคุ้มกันบนเนื้อเยื่อที่แข็งแรงของร่างกาย เช่น ผิวหนัง ข้อต่อ รูขุมขน หัวใจ และไต ปัจจัยพื้นฐานทั่วไปคือการผลิตโปรตีนกระตุ้นภูมิคุ้มกันที่เรียกว่าอินเตอร์เฟอรอนชนิดที่ 1 ซึ่งเพิ่มสูงขึ้นอย่างผิดปกติ การรักษาซึ่งมักจะต้องใช้เวลานานและมีผลข้างเคียง มีเป้าหมายเพื่อยับยั้งการทำงานของภูมิคุ้มกัน ซึ่งรวมถึงการอักเสบที่เกิดจากอินเตอร์เฟอรอน โรคลูปัสไม่มีทางรักษาได้ และมันเกิดขึ้นได้อย่างไรยังคงเป็นเรื่องลึกลับอยู่มาก คาดว่าจะส่งผลกระทบต่อผู้คนประมาณ 200,000 คนในสหรัฐอเมริกา ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง