ชายชาวอินเดียวัย 70 ปีรายหนึ่ง ซึ่งคนอื่นๆ คิดว่าเสียชีวิตไปแล้วในโศกนาฏกรรมเครื่องบินของสายการบินอินเดีย แอร์ไลน์ส โหม่งโลกในมุมไบปี 1976 ได้เดินทางกลับบ้านในเขตคอลลัม รัฐเกรละ ในวันที่ 31 กรกฎาคม หลังอุบัติเหตุผ่านพ้นมานานกว่า 45 ปี

ท่ามกลางบรรยากาศการต้อนรับที่เป็นไปอย่างอบอุ่น นายซัจจาด ทันกาล ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ตอนที่เห็นแม่วัย 91 ปีของเขากำลังรอต้อนรับ อ้าแขนรับลูกชายกลับสู่อ้อมกอดอีกครั้ง ในขณะที่ชาวบ้านและบรรดาผู้นำท้องถิ่นก็มาร่วมยินดีด้วยความชื่นมื่น

ทันกาล ต้องมาเจอจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิต หลังจากเครื่องบินของสายการบินอินเดีย แอร์ไลน์ส ประสบอุบัติเหตุในเมืองมุมไบในปี 1976 คร่าชีวิต 95 ศพ รายงานข่าวระบุว่า ทันกาล เป็นผู้ดำเนินการโครงการด้านวัฒนธรรมในกลุ่มประเทศอ่าวอาหรับ และได้รับเชิญเข้าร่วมเป็นหนึ่งในโครงการเหล่านั้นในกรุงอาบู ดาบี ประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ในปีดังกล่าว

“เขามีแผนเดินทางกลับจากอาบู ดาบีพร้อมคณะในวันที่ 12 ตุลาคม 1976 แต่สืบเนื่องจากข้อผิดพลาดบางประการในนาทีสุดท้ายของคณะกรรมการจัดงาน เขาตกเครื่องบินและรอดจากอุบัติเหตุ” จากคำบอกเล่าของ เค เอ็ม ฟิลิป ผู้ก่อตั้งสมาคม founder of the Social and Evangelical Association for Love กลุ่มเอ็นจีโอ ในนาวีมุมไบ

ฟิลิป เล่าว่าหลังโศกนาฏกรรมเครื่องบินตก ทันกาล มีสภาวะป่วยทางจิตจากเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจอย่างร้ายแรง เขาสูญเสียเพื่อนๆ และคู่ค้าประกอบธุรกิจไปหลายคนจากอุบัติเหตุคราวนั้น

ต่อมาเขาระหกระเหินไปทั่ว จนกระทั่งย้ายไปพักอาศัยอยู่ที่ศูนย์พักพิงของเอ็นจีโอ และได้รับการรักษาอาการป่วย

ฟิลิป เล่าว่า ระหว่างนั้น ทันกาล เป็นคนเก็บเนื้อเก็บตัว จนกระทั่งผ่านไปเนิ่นนาน เขาเพิ่งเริ่มเปิดปากเรื่องเล่าของเขาให้นักจิตวิทยาการปรึกษารายหนึ่งฟัง จากนั้นพอเอ็นจีโอทราบเรื่อง ก็เริ่มดำเนินการสืบสวนและสุดท้ายพบว่า ฟาติมา บีวี แม่ของเขาวัย 91 ปี ยังมีชีวิตอยู่

กลุ่มเอ็นจีโอพูดคุยโทรศัพท์กับญาติๆ และพาเขากลับไปยังบ้านเกิดเมืองนอนที่หมู่บ้านสัจธรรมคอตตา เมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม

รายงานของหนังสือพิมพ์ฮินดูสถานไทม์ส ระบุญาติๆ เล่าว่า พวกเขาตรวจสอบรายชื่อผู้โดยสารซ้ำๆ หลังเครื่องบินประสบอุบัติเหตุ แต่ไม่พบชื่อของเขา ทว่าด้วยที่ไม่มีข้อมูลอื่นหลังเกิดโศกนาฏกรรมดังกล่าว จึงสันนิษฐานว่าเขาเสียชีวิตแล้ว ทั้งนี้ มีรายงานว่าพวกญาติๆ ร้องขอให้ดำเนินการสืบสวนในเบื้องต้น แต่สุดท้ายก็ยอมตัดใจ เชื่อว่า ทันกาล คงไม่มีชีวิตรอด

“มันเหมือนฝันที่เป็นจริงสำหรับผม ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผมจะได้พบญาติๆ โดยเฉพาะแม่ของผม” ทันกาล กล่าว