ความวิตกกังวล ความซึมเศร้า และความเครียดที่เพิ่มขึ้นของสตรีในระหว่างตั้งครรภ์ได้เปลี่ยนแปลงลักษณะสำคัญของสมองของทารกในครรภ์ ซึ่งทำให้การพัฒนาความรู้ความเข้าใจของลูกหลานลดลงในเวลา 18 เดือน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ยังเพิ่มพฤติกรรมภายในและความผิดปกติ ชี้ให้เห็นว่าความทุกข์ทางจิตใจที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังจากที่ทารกเกิด

อาจส่งผลต่อปฏิสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และลูกและการควบคุมตนเองของทารก นี่เป็นการศึกษาครั้งแรกที่ให้ความกระจ่างเกี่ยวกับความเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างการพัฒนาสมองของทารกในครรภ์ที่เปลี่ยนแปลงไปและผลที่ตามมาของการพัฒนาความรู้ความเข้าใจในระยะยาวสำหรับทารกในครรภ์ที่ต้องเผชิญกับความเครียดที่เป็นพิษในระดับสูงในระหว่างตั้งครรภ์ ขณะอยู่ในครรภ์ นักวิจัยสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของความลึกของร่องอกและปริมาตรของฮิปโปแคมปัสด้านซ้าย ซึ่งสามารถอธิบายปัญหาพัฒนาการทางระบบประสาทที่เกิดขึ้นหลังคลอดได้ เมื่อพวกเขาเติบโตเป็นเด็กวัยหัดเดิน เด็กเหล่านี้อาจประสบปัญหาทางอารมณ์และสังคมที่คงอยู่ และมีปัญหาในการสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกกับผู้อื่น รวมถึงมารดาของพวกเขาด้วย เพื่อยืนยันเพิ่มเติม จำเป็นต้องมีการศึกษาในอนาคตด้วยขนาดตัวอย่างที่ใหญ่ขึ้นซึ่งสะท้อนถึงภูมิภาคและจำนวนประชากรที่มากขึ้น