ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกระหว่างการเดินตัวตรงกับสมองที่ใหญ่กว่าการเดินเท้าแบบสองเท้าพัฒนาขึ้นเมื่อประมาณเจ็ดล้านปีก่อนและได้เปลี่ยนกระดูกเชิงกรานของโฮมินินให้เป็นช่องคลอดที่แท้จริง สมองที่ใหญ่ขึ้นนั้นไม่ได้เริ่มพัฒนาจนกระทั่งเมื่อสองล้านปีก่อน เมื่อสปีชีส์แรกสุดของสกุลโฮโมได้ถือกำเนิดขึ้น วิธีแก้ปัญหาเชิงวิวัฒนาการของภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ที่เกิดจากแรงวิวัฒนาการที่ขัดแย้งกันทั้งสองนี้ คือการให้กำเนิดทารกแรกเกิดที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะทางระบบประสาทและทำอะไรไม่ถูกซึ่งมีสมองค่อนข้างเล็ก ซึ่งเป็นภาวะที่เรียกว่าภาวะทุติยภูมิทุติยภูมิ australopithecines ซึ่งมีอายุประมาณสี่ถึงสองล้านปีก่อน มีรูปแบบการเกิดที่ซับซ้อนเมื่อเทียบกับลิงใหญ่ “เนื่องจากออสตราโลพิธิซีนเช่นลูซี่มีขนาดสมองค่อนข้างเล็ก แต่ได้แสดงการดัดแปลงทางสัณฐานวิทยาต่อการเดินเท้าแล้วจึงเหมาะอย่างยิ่งที่จะตรวจสอบผลกระทบของพลังวิวัฒนาการที่ขัดแย้งกันทั้งสองนี้